Historia Zawodów SPDX Contest

Szczegóły

Odsłony: 1060

Historia polskich zawodów SPDX Contest.

Zawody SPDX Contest organizowane są od 1963 roku. A jak wcześniej wyglądały zawody międzynarodowe organizowane przez krótkofalowców polskich?

Pierwsze formy współzawodnictwa sportowego organizowanego przez krótkofalowcow polskich mialy miejsce w roku 1930. W dniu 1 marca 1930 roku zorganizowane zostały pierwsze krajowe zawody PZK o nazwie Maksimum QSO dnia. Polegały one na nawiązaniu maksimum łączności między stacjami polskimi jednego dnia, w godzinach 9.00-13.00.

W dniu 14.12.1930 roku odbyły się I Polskie Zawody Krótkofalowe Drużyn. Inicjatorem tych pierwszych zespołowych polskich zawodów był inż. Włodzimierz Kisielnicki SP3BI z Lwowskiego Klubu Krótkofalowców. Stworzono 10 drużyn czteroosobowych. Uczestniczyli przedstawiciele wszystkich klubow z wyjątkiem klubu krakowskiego, który był w trakcie reorganizacji. Przekazywano telegramy od stacji do stacji.

Przez następne lata odbyło się jeszcze wiele imprez sportowych o charakterze krajowym.

Pierwsze międzynarodowe zawody zorganizowane z inicjatywy Polskiego Związku Krótkofalowców odbyły się w dniach 17-30.12.1933 roku.

Zapowiedź zawodów ukazała się w numerze 10/1933 "Krótkofalowca Polskiego", zaś oficjalny komunikat o I Międzynarodowych Zawodach PZK oraz regulamin tych zawodów ukazał się w nu- merze 1 1/1933 "Krótkofalowca Polskiego".

ZG PZK powierzył organizację zawodów Lwowskiemu Klubowi Krótkofalowcow. W ramach promocji zawodów organizatorzy przygotowali komunikaty w języku angielskim i rozesłali je przez Polskie Biuro QSL do ponad 6000 krótkofalowców oraz doprowadzili do ogłoszenia komunikatu o zawodach przez 300 stacji nadawczych w USA. Ponadto zaproszenia do zawodów wysłane zostaly do wszystkich organizacji krótkofalarskich na świecie oraz do redakcji zagranicznych czasopism krótkofalarskich.

Po tak szeroko zakrojonej kampanii informacyjnej nie dziwi, że w zawodach uczestniczyło ponad 1000 zawodników z 45 krajów wszystkich kontynentów. Nawet dziś stanowi to powód satysfakcji dla organizatora.

Regulamin ówczesnych zawodów zawierał niezwykle ciekawy punkt, według którego zaliczenie łączności następowalo tylko w przypadku otrzymania karty QSL od korespondenta.

Karty od zagranicznych uczestnikow zawodów musialy wpłynąć do Polskiego Biura QSL we Lwowie w terminie do dnia 30 kwietnia 1934.

W czasie trwania zawodów zabroniona była jakakolwiek praca polskich stacji z wyjątkiem tych uczestniczących w zawodach.

Aby uatrakcyjnić pierwsze polskie zawody, udało się zebrać szereg nagród, między innymi glośniki, podzespoły radiowe oraz lampy nadawcze dużej mocy, w tym lampę 100-watową o wartości 500 złotych (ok. 120 $). Najcenniejszą nagrodą byl jednak krysztalowy puchar przechodni ufundowany przez Państwowe Zakłady Tele i Radiotechniczne. Zgodnie z regulaminem fundatora puchar przechodził na własność tego klubu, który zdobył go trzy razy z rzędu.

Wyniki zawodów opublikowane zostały w "Krótkofalowcu Polskim" 6-7/ 1934 oraz 8/1934. Opracowanie wyników zajęło komisji cztery miesiące.

Oficjalnemu ogłoszeniu wyników 1 Międzynarodowych Zawodów nadano nadzwyczajną rangę. Uroczyste ogłoszenie wyników nastąpiło 31 października 1934 roku we Lwowie, a uroczystość transmitowana była przez Polskie Radio w programie ogólnopolskim.

Wśród gości wymienić należy dyrektora PR Lwów, Witolda Koreckiego, równocześnie prezesa LKK, prezesa PZK płka Krafta Kraeutenkrafta, dr Tadeusza Malarskiego z Politechniki Lwowskiej honorowego członka LKK oraz przedstawicieli firm Tungsram, Philips, Natawis, Telefunken, Marconi - fundatorów nagród.

W trakcie tej uroczystości wręczono też nagrody za zawody Maksimum QSL Propagandowych, II Wiosenne Zawody LKRN i Maksimum QSO dnia.

W zawodach uczestniczyło 43 krótkofalowców polskich z Lwowskiego Klubu Krótkofalowców, Krakowskiego Klubu Krótkofalowców, Łódzkiego Klubu Radionadawców, Wileńskiego Klubu Krótkofalowców, Polskiego Klubu Radionadawców, Poznańskiego Klubu Krótkofalowców.

Pierwsze zawody wygrał Jan Ziembicki SP1AR ze Lwowa przed Franciszkiem Kłosko SP1DN z Trzebini i Marcelim Stawiarskim SPIED ze Lwowa. W kategorii klubów zwyciężył LKK, zdobywajqc puchar przechodni PZTiR, wyprzedzając zdecydowanie Krakowski Klub Krótkofalowców i Łódzki Klub Radionadawców. Wśród uczestników zagranicznych zwyciężyli SU1EC przed EI5F i SU1CH.

W roku 1934 ZG PZK ponownie powierzył LKK zorganizowanie II Międzynarodowych Zawodów PZK. Odbyły się one w dniach 2-16 grudnia. LKK rozesłał ponad 8000 ulotek reklamowych do amatorów z calego swiata, podobnie jak w roku poprzednim informując redakcje czasopism krótkofalarskich i organizacje krótkofalarskie.

W tej edycji zawoddw uczestniczyło juz 71 stacji polskich, w tym najwięcej, bo 26, z LKK. Zawodnicy polscy nawiązali łącznie 5930 łączności.

Zawody ponownie wygral Jan Ziembicki SP1AR przed Franciszkiem Kłosko SP1DN z Trzebini. W kategorii klubow zwycięstwo przypadło ponownie Lwowskiemu Klubowi Krdtkofalowcow przed Krakowskim Klubem Krótkofalowców.

Oficjalne ogloszenie wynikow i wręczenie nagrod za II MZ PZK odbylo się 22.02.1936 roku w lokalu Lwowskiego Klubu Krotkofalowcdw przy ulicy Zyblikiewicza.

Również i w tej edycji zawodow organizatorzy zapewnili atrakcyjne nagrody, w tym odbiornik radiowy ufundowany przez PZTiR oraz wiele cennych podzespołów radiowych.

Doskonała organizacja dwóch pierwszych edycji Międzynarodowych Zawodów PZK sprawila, że trzeci raz z rzędu LKK ponownie otrzymal zadanie zorganizowania kolejnych zawodów. III Międzynarodowe Zawody PZK odbyly się w dniach od 8 do 22 grudnia 1935. W regulaminie zawodów wprowadzono zapis określający zasady nagradzania zawodników zagranicznych. Zgodnie z zapisem paragrafu 7 zawodnikom zagranicznym przyznawane były dyplomy po jednym na każde państwo dla zawodnika, który uzyskał największą liczbę punktów z danego państwa. Trzej zawodnicy, którzy uzyskali największą liczbę punktów wśród zawodnikow zagranicznych, nagrodzeni byli dyplomami i roczną prenumeratą "Krótkofalowca Polskiego".

W zawodach uczestniczylo 69 stacji krajowych, z czego sklasyfikowano 65. Przeprowadzily one 6296 łączości. Zawody wygrał SP1DE przed SP1FI i SPIDC.

W klasyfikacji klubowej zwyciężył po raz trzeci Lwowski Klub Krótkofalowców, zdobywając w ten sposob na własność kryształowy puchar ufundowany przez PZTiR. Drugie miejsce ponownie przypadło Krakowskiemu Klubowi Krótkofalowców. W zawodach uczestniczyło 639 stacji zagranicznych, w tym 495 z Europy. Zawody wygrał SU1SG przed CT1AH i J5CC.

W roku 1936 nie udalo się zorganizować zawodów.

Kolejne IV Zawody Międzynarodowe PZK odbyły się w roku 1937. Ponownie organizacja zawodów powierzona zostala LKK. Zmieniony został termin zawodów. Odbyły się one w dniach 16-30 maja 1937 roku.

W roku 1937 w związku z trzykrotnym zwycięstwem w Międzynarodowych Zawodach PZK i zdobyciem na wlasność pucharu ufundowanego przez Państwowe Zakłady Tele i Radiotechniczne, Lwowski Klub Krótkofalowców ufundował srebrny puchar jako nową nagrodę przechodnią w MZ PZK. Ten nowy puchar został zdobyty przez WKK. Wstępne wyniki IV MZ PZK przedstawione zostaly w KP 8/1937. Wyniki ostateczne zamieszczono w KP 1/1938.

Dzienniki zawodow nadesłało 70 stacji polskich. Łącznie nawiązaly one 6672 łączności, w tym okolo 1000 z USA. Z sześcioma kontynentami pracowało 9 stacji, zaś 12 stacji przeprowadziło łączności z 5 kontynentami. Jedenastu zawodników przeprowadzilo łączności z 30 krajami.

Wyniki zawodów byly lepsze niz poprzednich latach. Wplynęło na to przeniesienie zawodów na maj. Otwarcie pasma 10m dodatkowo poprawiło osiągnięcia stacji polskich. Lepsze rezultaty uzyskaly stacje, które znaly zasady propagacji (pory do pracy na różnych pasmach, martwe strefy) oraz posiadały dobrze zautomatyzowany sprzęt wielopasmowy i dobre anteny.

Wielu zagranicznych zawodników skarżyło się na fatalną jakość sygnałów stacji polskich. Niestabilność częstotliwości i brzydki ton (RAC) były podstawowymi zarzutami. Amerykanie pro- testowali przeciwko dopuszczeniu do pracy w eterze stacji o tak fatalnych sygnalach. Wnioski te doprowadzily do zapisu w kolejnym regulaminie zawodów informacji o zaliczeniu łączności o minimalnym raporcie z tonem T6 lub lepszym.

Wyniki zawodników zagranicznych podane zostaly w KP 3/1938. Uczestniczyło w nich 763 zagranicznych zawodnikow, w tym 201 z USA.

W roku 1938 organizację V Międzynarodowych Zawodow PZK przejął z polecenia ZG PZK Wileński Klub Krótkofalowców. Zawody rozpoczynały się w niedzielę 1 maja o godzinie 00.00 i kończyły w niedzielę 15 maja o godzinie 24.00.

Aby zachęcić krótkofalowców polskich do pracy w pasmie 28MHz, regulamin przewidywał dodatkowy mnożnik (x4) za łączności w tym trudnym wówczas technicznie pasmie.

Sposób zaliczania łączności w zawodach komplikowal pracę komisji zawodów i przedłużał drogę kart QSL do polskich stacji. W okresie zawodów karty nadchodzące do PB QSL a potwierdzające łączności w V MZ PZK były bezpośrednio przekazywane po otwarciu listów do Komisji Zawodów w Wilnie. Powołano w tym celu zespół skladający się z kolegów nieuczestniczących w zawodach: Andrzej Grossman SP1UX, Mieczyslaw Kapczyriski SP2AE, Boleslaw Wiśniowiecki SP1QX, Edmund Kozanecki SP2KE. Po obliczeniu wynikow zawodów karty przekazywano kierownikowi PB QSL (Gleb Kruglowski SP1MX) celem rozesłania do klubów.

Komisja Zawoddw WKK działała w składzie: Stanisław Skrobecki SP1CH, Jan Ziembicki SP1AR, Wacław Tupiralski SP1WL, Aleksander Witort SP3AW, Ryszard Popławski SP3RP.

Wstępne wyniki V MZPZK podano w KP 9/1938, wyniki ostateczne ukazały się w KP 3/1939. Rozliczenie zawodów przez WKK opóźniło się między innymi z powodu przeniesienia PB QSL do Warszawy, co przedłużyło drogę kart QSL do komisji zawodów.

Uczestniczyło łącznie 114 zawodników polskich, w tym najwięcej z LKK - 20, WKK - 18, LKRN - 16, PKRN - 16.

W punktacji zespołowej zwyciężyl po raz drugi Wileński Klub Krótkofalowców, wyprzedzając LKRN i PKRN. W zawodach po raz pierwszy sklasyfikowano stację ZHP. Wśród stacji indy- widualnych wygrał SP2LM przed SP1JB i SPIMJ. Najwięcej łączności w zawodach uzyskal SP1MJ ze Lwowa - 501, pracował jednak tylko na 3 pasmach i zawody przegrał.

W zawodach wzięło udział ponad 1000 stacji zagranicznych, sklasyfikowano zaś 863 stacji, w tym 508 europejskich. Uczestniczyły stacje z 50 krajów, w tym 26 europejskich. Najwięcej uczes- tników zawodów pochodziło z USA - 290, Anglii - 214, Szwecji - 34 stacje.

Zawodnicy z USA narzekali po zawodach, że nie otrzymują kart QSL od polskich stacji oraz na zbyt dlugie wywołania polskich stacji i słabą technikę pracy kontestowej.

Kolejne VI Międzynarodowe Zawody PZK zaplanowane zostaly na dni 16- 30.04.1939 roku. Opóźniony regulamin ukazał się dopiero w majowym numerze "Krotkofalowca Polskiego". Regulamin tych zawodów byl podobny do poprzedniego. Miał też być wysyłany indywidualnie do wszystkich krótkofalowców polskich. Brak jest danych o przeprowadzeniu tej ostatniej przed wojną edycji MZ PZK.

Powojenny, na krótko reaktywowany  Polski Związek Krótkofalowców nie zdążyl zorganizować zawodów międzynarodowych, gdyż włączony został w struktury LPŻ.

Pierwsze po wojnie oficjalne zawody krotkofalarskie zorganizowane zostały przez Centralny Klub Łączności LPŻ w dniu 12 października 1952 roku - w Dniu Wojska Polskiego. Nazwano je I Polskie Zawody Krótkofalarskie.

Zawody trwaly od godziny 9.00 do 21.00 w pasmach 80, 40 i 20 metrów i mogły w nich uczestniczyć jedynie stacje z tzw. krajów demokracji ludowej. W zawodach obowiązywało wywołanie w języku rosyjskim, zarówno w części telegraficznej, jak i fonicznej. Uczestniczyły w nich 77 stacje z ZSRR, Czechoslowacji, Rumunii, Węgier, Bułgarii i Polski. Najlepsza polska stacja klubowa SP2KGA zajęla 24. miejsce.

Warto zwrócić uwagę na charakterystyczne zdanie z komentarza do wyników zawodów ogłoszonych w "Radioamatorze" nr 3/1953: "Zawody wykazały wysoką klasę krótkofalowców radzieckich. Mistrzowska radiostacja radziecka miala tysiąc razy więcej punktów od radiostacji zajmującej ostatnie miejsce. Zawody "SP" spełniły swoje zadanie, ponieważ nawiązano jeszcze ściślejszą współpracę między krótkofalowcami Związku Radzieckiego i krajów demokracji ludowej w celu coraz bardziej efektywnej walki o utrwalenie Światowego pokoju".

Kolejne II Międzynarodowe Zawody Krótkofalowców LPŻ odbyly się 17.10.1953 roku. Zbyt późno rozeslane przez organizatorów zaproszenia i regulamin sprawiły, że w zawodach wystar- towalo niewiele stacji, szczególnie z ZSRR. W zawodach sklasyfikowano jedynie 26 stacji klubowych i 35 indywidualnych. Z Polski wystartowały jedynie 4 stacje klubowe i 14 indywidualnych.

Pierwsze dwa miejsca w kategorii stacji klubowych zajęły stacje radzieckie, ale trzecie miejsce przypadlo SP5KAB. W kategorii stacji indywidualnych na czwartym miejscu uplasowal się SP6WF. Zwyciężyła stacja OK3IA.

Ill Międzynarodowe Zawody Krótkofalowców odbyly się w październiku 1954 roku. Po raz pierwszy w kategorii stacji klubowych zwyciężyła polska stacja SP9KAD z Krakowa, czwarte zaś miejsce przypadło SP2KAC z Gdańska.

Stacja organizatora zawoddw SP5KAB zajęla 12. miejsce.

W klasyfikacji stacji indywidualnych zwyciężył DM2ABL, zaś najlepsza polska stacja SP9KJ zajęła 10. miejsce.

IV Międzynarodowe Zawody Krótkofalarskie zorganizowano w październiku roku 1955, jak zwykle w Dniu Wojska Polskiego. Zawodom nadano duży rozgłos. Stacja SP5KAB nadawała codzienne komunikaty Komitetu Organizacyjnego zawodów. Komunikaty te były też rozsyłane w formie pisemnej do polskich stacji. Dla zwiększenia udziału polskich uczestników ułatwiono uzyskanie licencji wielu chętnym, jak też prolongowano licencje wygasające. Bylo to niecodzienne postępowanie władz, zazwyczaj niezwykle nieprzychylnych dla ubiegajqcych się o zezwolenia. Przed zawodami głównymi zorganizowano zawody kontrolne, aby lepiej przygotowac polskie sta- cje. Samo otwarcie zawodów odbyło się równocześnie na trzech pasmach, gdzie nadano okolicznościowe audycje poprzedzone hymnami krajów uczestniczących w zawodach. Do wszystkich uczestników przemawiał też prezes LPŻ, generał Józef Turski.

W zawodach uczestniczylo 745 stacji z krajów demokracji ludowej.

W klasyfikacji generalnej stacji telegraficznych najlepsza polska stacja SP5FM zajęła 22 miejsce, zaś w kategorii stacji fonicznych najlepsza z polskich stacji SP9KAD uplasowała się na 9. miejscu. W łącznej klasyfikacji krajów ekipa polska zajęła 3. miejsce za ZSRR i Czechosłowacją. Wynik ten odzwierciedlał dostęp do krótkofalarstwa w tych krajach.

Pierwsze powojenne otwarte międzynarodowe zawody PZK zorganizowano dopiero w roku 1962. Byly to zawody Millenium SP Contest. Na wniosek SPDXC te wlaśnie zawody przekształcone zostały w roku 1963 w SPDX Contest. Są one kontynuacją zapoczątkowanych w roku 1933 Międzynarodowych Zawodów PZK.

Od roku 1966 na podstawie decyzji ZG PZK z 21 grudnia 1965 roku oraz 11 stycznia 1966 roku organizację zawodów SPDX Contest powierzono Klubowi SPDXC. Od roku 2002 SPDXC - Stowarzyszenie Miłosników Dalekosiężnych Łączności Radiowych - kontynuuje tę pracę. Historia zawodów SPDX Contest będzie zapewne przedmiotem późniejszych opracowań.

Tomasz Ciepielowski SP5CCC

Zwracam się z gorącym apelem o nadsyłanie wszelkich materiałów, które mogą wzbogacić naszą wiedzę o krótkofalarstwie polskim i ocalić ją od zapomnienia. Kontakt:

e-mail:  Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.        albo       Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.